ERFELIJKE GEBREKEN
Helaas zit er aan de zuiverheid van een ras een bezwaar; rashonden hebben vaak te kampen met rasgebonden problemen. Pijnlijk heupafwijkingen, knie en elleboogproblemen, huidproblemen, Cerebellar Ataxie, aangeboren doofheid, aangeboren (nacht-)blindheid die zich pas op latere leeftijd ontwikkeld, gevoeligheid voor hernia, overactiviteit, ongevoeligheid, gestoorde agressie, overgevoeligheid voor geluiden of prikkels, het kan allemaal voorkomen. Vraag Uw dierenarts naar de rasgebonden gebreken van het ras van uw keuze, hij weet als geen ander de consequenties daarvan. En hij alleen is volstrekt objectief, aangezien hij geen zakelijk belang heeft. Het gaat immers om uw leven met de hond. Een goede oriëntatie is echt noodzakelijk om verdriet en teleurstelling te voorkomen. Alleen een zorgvuldige afweging en aanschaf door de consument kan leiden tot minder misstanden en kwalijke praktijken bij het fokken van en handelen in honden. Gelukkig zijn er ook fokkers die zorgvuldig en op recht te werk gaan.

GEZONDHEID VAN DE OUDERDIEREN
Maar al de veel horen we fokkers het goede nieuws verspreiden dat ze geen problemen hebben met de gezondheid van hun honden/ouderdieren. Dus wordt er weinig / het uiterste verplichte minimum of zelfs niet getest. TESTEN IS WETEN. Als je een fokker bezoekt, vraag naar de gezondheidscertificaten van de ouderdieren. Als potentieële koper heb je het recht hierachter te vragen. Hoe zijn de resultaten van heupdysplasie, elleboogdysplasie? Wat verteld de fokker je over ataxie? Zijn zijn honden hierop getest? Dat hun honden de ziekte zelf niet hebben, wil niet zeggen dat ze vrij zijn van deze afschuwelijke ziekte. Vrees niet hierover te praten. Niets is zo erg dan na de aankoop tot de ontdekking te komen dat je hond ernstig ziek is, terwijl dit had vermeden kunnen worden door enkele doortastende vragen.

FOKKEN OP KLEUR
Regelmatig krijgen we te horen dat fokkers verschillende prijzen vragen. Raar dat de ene pup meer waard is dan de andere, enkel door een begeerde kleur? Tegenwoordig is de kleur blauw erg "in". Het is zeker niet verkeerd een blauwe pup te hebben, maar als een fokker enkel blauwe ouderdieren met elkaar begint te kombineren, kunnen er later wel problemen optreden. Vergeet niet dat blauw een afzwakking van zwart is, ook de pigmentatie kan hierdoor achteruit gaan. Het is dus zeker niet verstandig enkel in deze kleur verder te fokken. Degene die hier het meeste aan heeft, is de geldbeugel van deze fokkers.

GEVOELIGE PERIODEN
Honden maken juist in hun vroege jeugd een aantal perioden door waarin ze uiterst gevoelig zijn voor bepaalde ervaringen. Tussen de drie en zeven weken leert een hond bijvoorbeeld dat hij hond is. Hij leert zijn soortgenoten kennen en leert hoe hij met hen om moet gaan. Dat gaat via soms te harde stoeispelletjes met zijn broers en zusjes, en door de verzorgende aandacht of ook wel een snauw van zijn moeder. Het blijkt dat een moederhond zo essentieel anders met haar jongen omgaat dan wij mensen, dat pups die van de moeder worden gescheiden en met de fles worden grootgebracht, vaak moeilijk en onaangepast gedrag vertonen. Reden dus om zo'n flessenpup te laten zitten waar hij zit. Alles wat een pup in die zo gevoelige periode tussen drie en zeven weken meemaakt, is voor hem later normaal in zijn leven. Ziet hij in deze tijd regelmatig mensen, dan leert hij dat mensen er heel gewoon bij horen. Hij zal later niet bang voor ze zijn. Maar het is niet klaar met die periode. In de periode die hierop volgt (van zeven tot ongeveer twaalf weken) leert een pup hoe de mensenwereld in elkaar zit en hoe hij daarin moet passen. Hij leert wat mensen van hem vragen en hij leert razendsnel van zijn ervaringen. In die periode kan zo'n hondje mee naar de markt en kennismaken met de veelheid aan mensensoorten. Laat hem meemaken dat mensen er niet allemaal hetzelfde uitzien, dat ze verschillen van kleur, kleding, haardracht of leeftijd. Hoe meer verschillende mensen het jonge hondje ziet, des te opener hij zich zal ontwikkelen. En een open karakter is tegenwoordig heel belangrijk, want omdat we zo overvol op elkaar geplakt zitten, kunnen we geen hond hebben die erg wantrouwend is tegenover vreemden. Dat geeft tenslotte alleen maar overlast en klachten. Hij blaft teveel, hij dreigt teveel en misschien bijt hij ook een keer. En die ene keer is al te vaak. Vroeger hadden we nog echte waakhonden en werdt de hond die niet voortvarend waakte en zo nodig beet, afgevoerd. In veel landen is dat nog zo, maar dat geldt niet voor ons. Onze maatschappij eist allemansvrienden : echte waakhonden is meestal een kort leven beschoren.

DE TAAK VAN DE FOKKER
Het is dus heel belangrijk dat u zeker weet dat uw pup genoeg van de wereld gezien heeft voordat hij bij u komt. Dat houdt in dat de fokker een belangrijke taak heeft en het is zaak u ervan te vergewissen dat de fokker zich ook van deze taak kwijt. Zo niet, draai u om en laat de fokker zitten met zijn fokprodukt. Hij creëert het probleem zelf, laat het dan ook maar zelf houden. Laat u niet vermurwen door de gedachte dat zo'n arme hondjes de dupe is en dat U daar met al uw liefde goed aan gaat doen, want uiteindelijk bent u de dupe. Ook een probleemhond wordt gemiddeld tien jaar oud en dat is best lang als de problemen zich blijven opstapelen.

HEBBEN DE PUPS DAGELIJKS CONTACT MET ANDERE MENSEN?
Het mooiste is als de pups opgroeien in een normale omgeving met normaal contact met andere mensen en kinderen. Dat zijn de hondjes die opgroeien in huiselijke kring waar bezoek en kinderen uit de buurt ook over de vloer komen. Zo leert de pup immers al snel dat er mensen in alle soorten en maten bestaan.
Sommige fokkers houden hun moederhond en haar pups buiten de deur in een kennel. Meestal zijn dit fokkers die regelmatig een nest fokken. Op zich hoeft dit geen bezwaar te zijn, maar er is een gevaar dat de pups opgroeien zonder veel indrukken van het normale leven waardoor zij later angstig en terughoudend zijn. Zaak is dus uit te vinden wie de pups verzorgt en hoe vaak andere mensen contact hebben met de hondjes. Heeft de moederhonde slechts één of twee verzorgers die zich maar een paar keer per dag met het nest bemoeien, laat de pups dan maar zitten. Worden de pups echter regelmatig in huis gehaald en zijn er genoeg contacten met verschillende mensen, dan hoeft U zich al minder ongerust te maken.

HEBBEN DE PUPS EEN STIMULERENDE OMGEVING?
Het is belangrijk dat de pups genoeg te doen hebben. Hebben ze wel speeltjes om hun aangeboren nieuwsgierigheid te prikkelen en zo hun ontwikkeling te stimuleren ? Aan een kale kennel is weinig te beleven waardoor de pups zullen afstompen. Soms groeien pups op in een kleine ruimte zonder uitloop. Zulke pups zijn later moeilijk zindelijk te krijgen , omdat ze geen mogelijkheid hadden te voldoen aan hun aangeboren neiging het eigen nest niet te bevuilen. Ze zijn gewend overal en nergens hun behoefte te doen en daar gewoon doorheen te lopen tijdens het spel met hun broers en zusjes.

IS DE MOEDERHOND AANWEZIG? HOE IS HAAR GEDRAG?
Er zijn van die "fokkers" die pups van verschillende rassen aanbieden. Maltezer leeuwtjes, Boomerhondjes, Jack Russels, ze hebben ze allemaal in de verkoop. Deze fokkers zijn niets anders dan gewetenloze handelaren die nesten opkopen. Hun pups liggen in stallen, een moederhond is vaak niet te vinden. Het toppunt is de handelaar die de nesten pups in een bestelwagen vervoert en van daaruit verkoopt. Dat bestaat echt en niemand doet er wat tegen. Deze pups zijn net als de pups uit de schuren en stallen vrijwel nooit ingeënt en ontwormd en degene die deze pups koopt, vraagt dan ook om problemen. Vaak worden deze puppy's na enkele dagen ernstig ziek en kunnen alleen extreem hoge dokterskosten het leven van het hondje redden. Of niet. Die kosten kunt U niet verhalen op de "fokker". Vaak vertonen deze hondjes op latere leeftijd tal van lichamelijke gebreken waardoor ze pijn lijden en ongeschikt zijn voor hondensport. Kortom een lijdensweg, die u uzelf beter kunt besparen.
In de meeste gevallen zal de moederhond zich bij de pups bevinden, wat u meteen in de gelegenheid stelt het gedrag van de moederhond te bekijken. Is de moederhond nerveus, argwanend en terughoudend, dan kunt u zich twee dingen afvragen: is ze zelf zo geworden doordat ze zelf te weinig contact heeft gehad toen ze pup was, of is ze zo van aanleg? In dat laatste geval kan ze haar karakter genetisch overgedragen hebben op haar pups, een erfelijk aanleg die zich moeilijk laat uitbannen. Ook als ze haar gedrag heeft te 'danken' aan een slechte jeugd, kan ze haar terughoudend gedrag overdragen op haar pups, maar dan door het contact met de puppy's. Zaak is de jongen niet al te veel onder haar invloed te laten en hun dagen te vullen met veel contact met andere mensen. Een taak van de fokker dus en u kunt zelf uw conclusie trekken door het contact dat hij U en andere mensen toestaat met het nest. Mag niet iedereen bij het nest, mogen de pups niet worden aangehaald of opgetild, laat maar. Zijn probleem, maak het vooral niet uw probleem.

IS ER WEL EEN VERKOOPSCONTRACT EN WAT HOUDT DAT IN?
Geeft de fokker gezondheidsgaranties in de vorm van een koopcontract? En zo ja, wat heeft U daar dan aan? Vrijwaart de fokker alleen zichzelf van iedere aansprakelijkheid en krijgt U allemaal omgangsregels opgelegd waaraan U zich heeft te houden? Wordt de pup wel Uw eigendom, of krijgt u de pup slechts in bruikleen? Wat voor mooie en redelijk klinkende redenen daar ook voor worden gegeven, het betekent wel dat de fokker zich tot in het oneindige met de pup kan bemoeien, ook als de hond volwassen is! De fokker beslist dan of U wel of geen nestje mag fokken. En wie de vader of de moeder zal zijn. En of u naar tentoonstellingen moet en hoe vaak. Redelijk omdat zijn naam aan de bloedlijn van het hondje is verbonden? Misschien, maar het betekent wel dat als U het slecht treft, onder curatele staat. U kunt zelfs uw hond weer kwijt raken, omdat de fokker vindt dat U niet goed genoeg voor zijn hond zorgt. Hij haalt hem terug en U kunt daar niets tegen beginnen! Dus: overtuig U ervan dat er niet alleen een koopcontract is dat niet alleen de fokke , maar ook U straks beschermt. Tegen de erfelijke gebreken bij de hond bijvoorbeeld, of tegen de kosten van een zwakke gezondheid. Of ziekte, doordat de fokker zijn pups niet de vereiste vaccinaties heeft gegeven.

HOE GEDRAGEN DE PUPS ZICH?
Laat U nooit zomaar een pup in uw handen duwen, want dan kunt u absoluut niet zien hoe zijn karakter is. Het is een truc die fokkers soms toepassen, zeker als het nest te weinig mensen heeft gezien en de pups terughouden of zelfs angstig zijn. Vraag de fokker of u gewoon een tijdje bij het loslopende nest mag zitten en observeer de pups één voor één. Wie speelt steeds te hard ? Wie is altijd de 'underdog'? Wie van het stel valt zijn moeder steeds lastig, welk pupje laat het allemaal maar over zich heenkomen zonder zich te weer te stellen? Welke hondjes gaan achter een balletje of een propje papier aan, welke rapen het op en brengen het zelfs terug? Dat zijn de hondjes die het leuk vinden om te werken en die niet geremd zijn door (gebrek aan) ervaringen. Iedere pup heeft een heel eigen karakter, ondanks bepaalde karaktereigenschappen die bij zijn ras horen. We kennen de 'Pietje Bell', de belhamel van het stel. Die herkent u aan zijn overmoedige gedrag, hij gaat snel op onderzoek uit en laat zich niet van de wijs brengen. Hij komt voortvarend op u af en hangt in uw broekpijpen of handen. Daar rechtegenover staat het terughoudenden puppy. Dit hondje lijft liever in een hoekje zitten en gaat niet in op uw uitnodigende woordjes. Beide typetjes zijn niet makkelijk en vragen een speciale aanpak en omgeving om op te groeien. Een druk gezin met jonge kindjes bijvoorbeeld is niet geschikt voor deze twee hondjes. De hondjes ertussen in zijn voor zo'n gezin een betere keuze. Deze hondjes zien u staan, komen op u af, blijven weer staan en komen dan helemaal naar u toe. Ze zijn open en speels zonder platwalserig te zijn. Ze zijn niet overmoedig, maar ook niet te voorzichtig. Ze zijn de grootste gemene deler en kunnen zich uiteraard met de juiste begeleiding het gemakkelijkst ontwikkelen tot een open stabiele hond. Het eigen karakter van een pup is alleen te zien door het nest een tijdje rustig te obeserveren. Vindt de fokker dat niet goed, laat de pups dan zitten!

WANNEER HET NEST UIT?
Een goede leeftijd voor een pup om het nest te verlaten is zeven weken. Dan is het hondje daar geestelijk toe in staat en bovendien staat dan juist zijn leven in het teken van leren en ervaringen opdoen. Begin de pup al meteen spelenderwijs te leren wat het leven met mensen inhoudt. Laat hem ettelijke keren per dag kennis maken met de hele wereld. Hoe meer verschillende indrukken hij opdoet ook met allerlei verschillende soorten honden! Totdat hij een week of zestien is, hoe beter. Ook daarna tot ongeveer zeven maanden moet de jonge hond nog contact hebben met de wijde wereld, maar van zeven tot zestien weken is dat essentieel. Gemis aan contacten in die gevoelige perioden kunt u nooit meer goedmaken !

JONG GELEERD IS OUD GEDAAN!
Steeds meer is men zich bewust van de noodzaak om een hond op te voeden en u kunt daar niet vroeg genoeg mee beginnen. Er zijn rasverenigingen die zeggen dat 'hun' ras pas op latere leeftijd getraind mag worden. Vaak zelfs pas na een jaar. Het is aan u om dat wel of niet te geloven. Maar realiseer u dat dit inhoudt dat u niets doet met al die perioden in het jonge hondenleven die speciaal ingesteld zijn op bepaalde ervaringen en leerprocessen. U laat dan geweldige kansen liggen. Jong geleerd is echt oud gedaan !
Probleemgedrag wegtrainen is veel moeilijker dan goed gedrag aanleren. Door het hele land vindt u puppyklassen. Daar leert u niet alleen hoe een hond leert en hoe u uw pup zonder stress kunt opvoeden, maar heeft u ook de gelegenheid uw pup onder deskundige leiding te laten kennismaken met ander honden. Als het echt goed is, zijn er aangepaste programma's, speciaal voor het karakter van uw pup. Het ene hondje is immers het andere niet. Ook hier geldt, ga eerst naar een les kijken. Voelt het goed ,prima. Voelt het niet goed, twijfelt u? Vertrek en zoek een andere puppyklas!